Πέρασαν τόσοι μήνες χωρίς ούτε μια λέξη ... Επέστρεψα βέβαια και ελπίζω να τα λέμε πιο συχνά από εδώ και πέρα..
Μεγάλες αποφάσεις και μεγάλες αλλαγές στις ζωές μας γίνανε το διάστημα που μας πέρασε.. Ο χρόνος και οι μέρες κυλούν άλλες φορές γρήγορα και άλλες φορές απλά παρακαλώντας να ξημερώσει!!!
Πέρασε ακόμα ένα καλοκαίρι και ειλικρινά δεν ξέρω αν ήταν χειρότερο απο το προηγούμενο ή απλά έτσι το ένοιωσα..
Χαμογελάω αρκετές φορές μέσα στη μέρα γιατί λένε οτι βοηθάει... Πόσο αλήθεια βοηθάει ενα ψεύτικο χαμόγελο, ένα όνειρο θολό ή ένα μέλλον γκρί?
Ο μικρός Νικόλας ξεκίνησε εντατικά την εκμάθηση του κουταλιού με λογοθεραπευτή απο το Μάιο.. Και βέβαια μέσα στο χαμό αυτό είχαμε και τα πρώτα μας δόντια!!! Επιτέλους ξεκίνησε είπα αλλά ήταν μεγάλη η κουβέντα μου. Σταματάει τη πιπίλα, σταματάει το γάλα και το νερό και εγώ να κάνω απεργία στην υπομονή..
Ας τα πάρω όμως απο την αρχή. Ξεκινώντας τη Κετογονική Δίαιτα η διαιτολόγος μας έδωσε αρκετούς συνδυασμούς τροφίμων που μπορεί ο μικρός να τρώει μια φορά τη μέρα παράλληλα με το ειδικό γάλα. Χαρές μεγάλες απο τις γιαγιάδες μιας και το παιδί μόνο με γάλα δε μεγαλώνει, άσχετα αν το γάλα μας είναι βόμβα βιταμινών και θερμίδων που δε το βρίσκεις σε κανένα συνδιασμό τροφών. Ο Νικόλας όμως πέρα από 5-6 κουταλιές δεν ήθελε να φάει και ούτε να δεί το πιάτο του. Δοκίμασα πολλά πιάτα και οτι κουταλάκι κυκλοφορεί αλλά καμιά αλλαγή.
Για 2 μήνες κάθε μέρα στις 12 είχαμε πόλεμο.. 100 με 110 γρ. πολτού χρειαζόμασταν 2 ώρες και 120μλ γάλα το πίναμε σε 1,30" ώρα. Το ημερήσιο πρόγραμμα ήταν μόνο φαγητό και ύπνος..Νερό με τη σύριγγα γιατί ακόμα και τώρα δεν το θέλει και τον οργανισμό του Νικόλα στα όρια της αφυδάτωσης..
Και βέβαια η μεγάλη απόφαση δεν είχε παρθεί ακόμα. Με τις φυσιοθεραπείες τα οικονομικά μας ήταν ισορροπημένα αλλά με τη προσθήκη της λογοθεραπείας το ταμείο μας έγινε μείον οπότε ξεκίνησε και η αναζήτηση λύσης για να μην κάνουμε εκπτώσεις στην θεραπεία του Νικόλα.
Η απόφαση για μια ακόμα φορά σηματοδοτούσε μια ακόμα μετακόμιση και μια ακόμα αλλαγή στη ζωή της οικογένειας μας.. Αλλά πως να πάρεις μια τέτοια απόφαση? Νύχτες αϋπνίας και σκέψεις αρνητικές για βδομάδες και άλλη λύση δε μπορούσε να βρεθεί. . . Επιστροφή στη μεγάλη τσιμεντούπολη και στο πατρικό μου σπίτι ! ! ! Πριν με πείτε τυχερή σκεφτείτε το και πάλι. . . Επιστροφή στο σπίτι μετά απο 11 χρόνια με ολόκληρη οικογένεια!!!!
Ο Θεός βοηθός!!!
Μεγάλες αποφάσεις και μεγάλες αλλαγές στις ζωές μας γίνανε το διάστημα που μας πέρασε.. Ο χρόνος και οι μέρες κυλούν άλλες φορές γρήγορα και άλλες φορές απλά παρακαλώντας να ξημερώσει!!!
Πέρασε ακόμα ένα καλοκαίρι και ειλικρινά δεν ξέρω αν ήταν χειρότερο απο το προηγούμενο ή απλά έτσι το ένοιωσα..
Χαμογελάω αρκετές φορές μέσα στη μέρα γιατί λένε οτι βοηθάει... Πόσο αλήθεια βοηθάει ενα ψεύτικο χαμόγελο, ένα όνειρο θολό ή ένα μέλλον γκρί?
Ο μικρός Νικόλας ξεκίνησε εντατικά την εκμάθηση του κουταλιού με λογοθεραπευτή απο το Μάιο.. Και βέβαια μέσα στο χαμό αυτό είχαμε και τα πρώτα μας δόντια!!! Επιτέλους ξεκίνησε είπα αλλά ήταν μεγάλη η κουβέντα μου. Σταματάει τη πιπίλα, σταματάει το γάλα και το νερό και εγώ να κάνω απεργία στην υπομονή..
Ας τα πάρω όμως απο την αρχή. Ξεκινώντας τη Κετογονική Δίαιτα η διαιτολόγος μας έδωσε αρκετούς συνδυασμούς τροφίμων που μπορεί ο μικρός να τρώει μια φορά τη μέρα παράλληλα με το ειδικό γάλα. Χαρές μεγάλες απο τις γιαγιάδες μιας και το παιδί μόνο με γάλα δε μεγαλώνει, άσχετα αν το γάλα μας είναι βόμβα βιταμινών και θερμίδων που δε το βρίσκεις σε κανένα συνδιασμό τροφών. Ο Νικόλας όμως πέρα από 5-6 κουταλιές δεν ήθελε να φάει και ούτε να δεί το πιάτο του. Δοκίμασα πολλά πιάτα και οτι κουταλάκι κυκλοφορεί αλλά καμιά αλλαγή.
Για 2 μήνες κάθε μέρα στις 12 είχαμε πόλεμο.. 100 με 110 γρ. πολτού χρειαζόμασταν 2 ώρες και 120μλ γάλα το πίναμε σε 1,30" ώρα. Το ημερήσιο πρόγραμμα ήταν μόνο φαγητό και ύπνος..Νερό με τη σύριγγα γιατί ακόμα και τώρα δεν το θέλει και τον οργανισμό του Νικόλα στα όρια της αφυδάτωσης..
Και βέβαια η μεγάλη απόφαση δεν είχε παρθεί ακόμα. Με τις φυσιοθεραπείες τα οικονομικά μας ήταν ισορροπημένα αλλά με τη προσθήκη της λογοθεραπείας το ταμείο μας έγινε μείον οπότε ξεκίνησε και η αναζήτηση λύσης για να μην κάνουμε εκπτώσεις στην θεραπεία του Νικόλα.
Η απόφαση για μια ακόμα φορά σηματοδοτούσε μια ακόμα μετακόμιση και μια ακόμα αλλαγή στη ζωή της οικογένειας μας.. Αλλά πως να πάρεις μια τέτοια απόφαση? Νύχτες αϋπνίας και σκέψεις αρνητικές για βδομάδες και άλλη λύση δε μπορούσε να βρεθεί. . . Επιστροφή στη μεγάλη τσιμεντούπολη και στο πατρικό μου σπίτι ! ! ! Πριν με πείτε τυχερή σκεφτείτε το και πάλι. . . Επιστροφή στο σπίτι μετά απο 11 χρόνια με ολόκληρη οικογένεια!!!!
Ο Θεός βοηθός!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου