Γονείς & παιδιά με ειδικές ικανότητες

Η γέννηση ενός παιδιού, εκτός από μεγάλη χαρά, προκαλεί και αναστάτωση στην οικογένεια, καθώς ανατρέπει τις υπάρχουσες ισορροπίες. Όταν το παιδί που γεννιέται έχει κάποια ιδιαιτερότητα, πολλές φορές οι γονείς βιώνουν διάφορα συναισθήματα (λύπη, απογοήτευση, θυμός, ενοχές) μέχρι να μπορέσουν να δουν την κατάσταση πιο θετικά.

Ακόμη, ωστόσο, κι όταν ξεπεράσουν αυτές τις συναισθηματικές αντιδράσεις, οι γονείς δεν γνωρίζουν πολλές φορές τι μπορούν να κάνουν προκειμένου να βοηθήσουν το παιδί τους να αναπτύξει όσο το δυνατόν περισσότερο τις ικανότητές του.

Γονείς υποχωρητικοί, γονείς απαιτητικοί

Οι γονείς δυσκολεύονται να καταλάβουν πόσα μπορούν να απαιτήσουν από το παιδί τους. Έτσι, αρκετές φορές βλέπουμε να γίνονται αποδεκτές συμπεριφορές οι οποίες σε κάποιο άλλο παιδί θα περιορίζονταν ως μη αποδεκτές και οι γονείς να υποχωρούν προκειμένου να μην έλθουν σε αντιπαράθεση με το παιδί. Ωστόσο, η υιοθέτηση της τακτικής αυτής οδηγεί στο να μην μάθει το παιδί να ακολουθεί κανόνες, να υποφέρει η υπόλοιπη οικογένεια και το κυριότερο να μην εξελίσσεται σωστά το παιδί.

Από την άλλη, υπάρχουν γονείς που έχουν υπερβολικές απαιτήσεις από το παιδί, πιέζοντάς το και δημιουργώντας μια πηγή έντασης που μπορεί να καταλήξει σε επιθετικότητα, νευρικότητα ή υπερκινητικότητα.
Οι γονείς δεν χρειάζεται να δέχονται κάθε ανεπιθύμητη συμπεριφορά του παιδιού. Μπορούν να βελτιώσουν την κατάσταση στο σπίτι, με την καθοδήγηση φυσικά των ειδικών, που μπορούν να τους μάθουν τρόπους ώστε να λύνουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κάθε μέρα. Έτσι, σιγά-σιγά, ο γονιός μαθαίνει τον τρόπο να λύνει μελλοντικά προβλήματα, αποκτά αυτοπεποίθηση και νιώθει ότι, εκτός από την αγάπη που προσφέρει στο παιδί του, μπορεί και να το βοηθήσει να πιστέψει στον εαυτό του και να αξιοποιήσει στο έπακρο τις ικανότητές του.

Επικοινωνία και κατανόηση

Τα προβλήματα συμπεριφοράς του παιδιού σε πολλές περιπτώσεις οφείλονται στη δυσκολία επικοινωνίας του με το περιβάλλον. Είναι πολύ σημαντικό το παιδί να αποκτήσει κάποιο τρόπο να εκφράζει τις ανάγκες και τις επιθυμίες του, καθώς πολλές φορές η αιτία μιας ανεπιθύμητης συμπεριφοράς είναι ότι το παιδί δεν μπορεί να εκφραστεί.

Οι γονείς ενός παιδιού με ιδιαιτερότητα δυσκολεύονται πολλές φορές να κατανοήσουν τις ανάγκες του παιδιού τους και πολλές φορές έρχονται σε δύσκολη θέση, γιατί το παιδί αντιδρά έντονα. Σε περίπτωση, δε, που το περιβάλλον (παππούδες, γιαγιάδες, αλλά και φίλοι και γείτονες) δεν δείχνει κατανόηση και δεν υπάρχει ένα κοινωνικό στήριγμα, η ισορροπία στην οικογένεια είναι δύσκολο να αποκατασταθεί.

Οι γονείς χρειάζονται πολλή υποστήριξη, αλλά και συστηματική και πρακτική εκπαίδευση, όσον αφορά στα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Χρειάζονται άτομα που θα τους στηρίζουν στην προσπάθειά τους, θα συζητούν μαζί τους και θα βοηθούν προτείνοντάς τους ιδέες που δεν είχαν σκεφτεί. Πολλές φορές οι γονείς εγκλωβίζονται στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και έχουν ανάγκη να μάθουν τρόπους που θα τους οδηγήσουν σε βελτίωση. Το ενθαρρυντικό είναι ότι υπάρχουν τρόποι για να επιφέρουν αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού τους και να του προσφέρουν τη δυνατότητα για καλύτερη εξέλιξη.

Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους, μαθαίνοντάς του για παράδειγμα να φοράει το μπουφάν του, να τρώει μόνο του, ή να παίζει με διάφορα παιχνίδια. Καθώς απασχολούνται πολλές ώρες με το παιδί τους, μπορούν να εκμεταλλευθούν αυτόν το χρόνο όσο το δυνατόν πιο εποικοδομητικά για το παιδί, το οποίο είναι βέβαιο ότι θα αισθάνεται υπερήφανο για την πρόοδό του.

Τις περισσότερες φορές, όταν οι γονείς καταφέρουν να αλλάξουν κάτι στη συμπεριφορά του παιδιού τους, έστω κι αν είναι κάτι μικρό, ενθαρρύνονται και αντιλαμβάνονται ότι έχουν τη δυνατότητα να το επηρεάζουν.

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά

Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες μπορεί να έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες, αλλά ούτως ή άλλως όλα τα παιδιά διαφέρουν μεταξύ τους. Αυτό που πρέπει να έχουμε πάντα υπόψη μας είναι ότι είναι και αυτά παιδιά όπως όλα τα άλλα και εκτός από την ιδιαίτερη βοήθεια που χρειάζονται, έχουν επίσης κοινές ανάγκες με τα υπόλοιπα παιδιά. Χρειάζονται αγάπη, προστασία, ασφάλεια, τους αρέσει να έχουν φίλους, να παίζουν και να μαθαίνουν καινούργια πράγματα. Θα πρέπει, λοιπόν, να τους συμπεριφερόμαστε όπως στα υπόλοιπα παιδιά και απλά όταν χρειάζονται επιπλέον βοήθεια να τα βοηθάμε όπως θα βοηθούσαμε κάποιο φίλο μας που έχει ανάγκη.

Να θυμάστε ότι:

• Η αποδοχή του παιδιού από τα μέλη της οικογένειάς του και ιδιαίτερα από τους γονείς του επηρεάζει και συχνά καθορίζει τη μετέπειτα πορεία του και την ενσωμάτωσή του στο κοινωνικό σύνολο.
• Είναι πολύ σημαντικό να καλλιεργούνται οι δυνατότητες του παιδιού, ανεξάρτητα από τη φυσική, σωματική και ψυχική του κατάσταση.
• Όσα περισσότερα γνωρίζει και αντιλαμβάνεται ο γονέας για την κατάσταση, τις ανάγκες και τις δυνατότητες του παιδιού του τόσο περισσότερα μπορεί να του προσφέρει και τόσο καλύτερα μπορεί να επιλέξει τις δραστηριότητες που θα βοηθήσουν το παιδί να αναπτύξει ουσιαστικές δεξιότητες.
• Η συμμετοχή του παιδιού σε καθημερινές δραστηριότητες του προσφέρει τη δυνατότητα να αποκτήσει εμπειρίες, αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία.
• Οι γονείς θα πρέπει να έχουν υπομονή, να ενθαρρύνουν το παιδί και να συμμετέχουν μαζί του σε διάφορες δραστηριότητες, βοηθώντας το και υποστηρίζοντάς το όπου χρειάζεται, ώστε να μην απογοητευτεί και τα παρατήσει.
• Το παιχνίδι είναι ιδιαίτερα σημαντικό για όλα τα παιδιά. Οι γονείς θα πρέπει να προσέξουν ποια είναι τα παιχνίδια που αρέσουν στο παιδί και το κάνουν να περνάει καλά, καθώς μέσα από το παιχνίδι και τη συνύπαρξη με άλλους, το παιδί γνωρίζει το περιβάλλον του, αποκτά εμπειρίες, μαθαίνει να συνεργάζεται και κοινωνικοποιείται.

Η πρώτη παιδική ηλικία, η πιο κρίσιμη περίοδος στην εξέλιξη κάθε παιδιού, καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη των παιδιών με ειδικές ανάγκες, που εξαρτάται από την ποιότητα, την ποσότητα και το εύρος των ερεθισμάτων που δέχονται τα παιδιά κατά την περίοδο αυτή. Έτσι, η πρώιμη υποστηρικτική παρέμβαση στα παιδιά με ειδικές ανάγκες μπορεί να οδηγήσει σε εκπληκτικά αποτελέσματα.

Συμβουλές για τους γονείς

Οι γονείς χρειάζονται υποστήριξη ώστε να μάθουν να σκέφτονται θετικά, ενθαρρύνοντας το παιδί τους. Θα πρέπει να μάθουν να εκτιμούν τις αλλαγές και την πρόοδο του παιδιού, όσο μικρές κι αν είναι, να κατανοούν τις προθέσεις του και να ρυθμίζουν τις απαιτήσεις τους ανάλογα με τις δυνατότητές του. Τα αποτελέσματα θα τους δικαιώσουν.

• Προσέξτε τη συμπεριφορά του παιδιού σας σε διάφορες καταστάσεις. Έτσι, θα μπορέσετε να κατανοήσετε καλύτερα τα συναισθήματα, τις ικανότητες και τις αδυναμίες του.
• Αναζητήστε την αιτία σε κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζετε με τη συμπεριφορά του παιδιού. Να θυμάστε ότι δεν προσπαθεί να σας εκνευρίσει, αλλά να εκφράσει κάποια ανάγκη του.
• Ενισχύετε σε κάθε ευκαιρία τη θετική συμπεριφορά και την πρόοδο του παιδιού, επιβραβεύοντάς το. 
• Προσπαθήστε να εντάξετε το παιδί σε ομαδικές δραστηριότητες, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και τις δυνατότητές του.
• Αντιμετωπίζετε το παιδί με ηρεμία και υπομονή. Η έλλειψη προγράμματος και η ένταση στο σπίτι οδηγούν συχνά σε προβληματική συμπεριφορά του παιδιού.
• Δώστε έμφαση σε αυτά που μπορεί να μάθει το παιδί και όχι σε αυτά που δεν μπορεί. Ο θετικός τρόπος σκέψης καλλιεργεί την αυτοπεποίθηση.
• Εφόσον εντοπίσετε τις συνθήκες στις οποίες δημιουργείται μία ανεπιθύμητη συμπεριφορά και τις συνέπειές της, είναι πιο εύκολο να την αλλάξετε είτε μεταβάλλοντας τις συνθήκες ώστε να αποφύγετε να την προκαλέσετε είτε επιβραβεύοντας την αποδεκτή συμπεριφορά και αποδοκιμάζοντας την ανεπιθύμητη.
• Συζητήστε με το παιδί για τις δυσκολίες που συναντά, δίνοντάς του να καταλάβει ότι δεν χρειάζεται να αγχώνεται.
• Εάν υπάρχουν και άλλα υγιή παιδιά στην οικογένεια, μην τα παραμελείτε. Αφιερώνετε τους χρόνο, μην τα φορτώνετε με υπευθυνότητες που υπερβαίνουν την ηλικία τους, συζητάτε σχετικά με τα συναισθήματά τους και προσπαθήστε να τα βοηθήσετε, δώστε τους πληροφορίες για την κατάσταση και απαντήστε στις ερωτήσεις τους με απλό και κατανοητό τρόπο.
• Καταγράψτε τυχόν απορίες και ερωτήσεις που έχετε, καθώς και παραδείγματα συμπεριφοράς του παιδιού  και συζητήστε τα με το γιατρό κατά τη διάρκεια της επίσκεψης.

Βρεφικό έκζεμα (βρεφική ατοπική δερματίτιδα)

Το βρεφικό έκζεμα είναι μια πάθηση του δέρματος που εκδηλώνεται με κοκκινίλα, φολίδες και μερικές φορές το σχηματισμό κυστιδίων με υγρό. Είναι μια μορφή αλλεργίας, αλλά δεν είναι μεταδοτική.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Σε ήπιες περιπτώσεις βρεφικού εκζέματος, το δέρμα είναι κατά κάποιο τρόπο ξηρό, κόκκινο και απολεπίζεται και εμφανίζεται ένα εξάνθημα μόνο σε μικρές περιοχές, ιδιαίτερα στα μάγουλα. Στις σοβαρές περιπτώσεις, το εξάνθημα είναι περισσότερο εμφανές και καλύπτει μεγαλύτερη επιφάνεια. Στις πολύ σοβαρές περιπτώσεις, το εξάνθημα καλύπτει σχεδόν όλο το σώμα. Εμφανίζονται μικρά κόκκινα σπυράκια και με το ξύσιμο αρχίζουν να σχηματίζουν κυστίδια με υγρό και πολλές φορές με κρούστα.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι;

Αν το έκζεμα εμφανίζει διαρροή υγρού, μπορεί να υπάρχει μόλυνση, ιδιαίτερα στην περιοχή της πάνας, όπου το υγρό, ζεστό, σκοτεινό και μολυσμένο περιβάλλον είναι ιδανικό για την εμφάνιση λοίμωξης. Επίσης, πολλές λοιμώξεις που προσβάλλουν το δέρμα, όπως η ανεμευλογιά, μπορεί να είναι ασυνήθιστα σοβαρές σε παιδιά με έκζεμα. Αν το παιδί σας έχει έκζεμα και είναι αλλεργικό στα αυγά, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή πριν κάνει το τριπλό εμβόλιο ιλαράς-παρωτίτιδας-ερυθράς, το οποίο καλλιεργείται σε αυγά. Σε αυτή την περίπτωση, είναι απαραίτητη η συμβουλή παιδιάτρου ή αλλεργιολόγου.

Τι πρέπει να γίνει;

Οι ήπιες μορφές βρεφικού εκζέματος δεν απαιτούν θεραπεία παρά μόνο την εφαρμογή μιας παχύρρευστης ενυδατικής κρέμας. Για σοβαρές περιπτώσεις, συμβουλευτείτε τον παιδίατρο.

Ποια είναι η θεραπεία;

Η δική σας βοήθεια: Αν το μωρό σας δεν είναι ένα απλό περιστατικό ήπιου βρεφικού εκζέματος, προσπαθήστε να αποφεύγετε τη ζέστη και τα χοντρά ρούχα. Σιγουρευτείτε ότι τα ρούχα που έρχονται σε άμεση με το δέρμα του μωρού σας είναι βαμβακερά, καθαρά και δεν προκαλούν ερεθισμό. Μην χρησιμοποιείτε κρέμες και λοσιόν χωρίς να συμβουλευτείτε πρώτα το γιατρό σας.

Η βοήθεια του γιατρού: Αν το δέρμα του μωρού εμφανίζει μεγάλο κνησμό, ο γιατρός μπορεί να σας δώσει αντιισταμινικό. Τα σοβαρά επεισόδια βρεφικού εκζέματος αντιμετωπίζονται με κρέμες που περιέχουν κορτικοστεροειδή ή αλοιφές. Το αγελαδινό γάλα, το σιτάρι, ο χυμός πορτοκαλιού, τα αυγά, τα καρύδια και η σοκολάτα, τα οποία συνήθως προκαλούν εξάνθημα, θα πρέπει να μην περιέχονται στη διατροφή του μωρού σας.

Σε κάποια παιδιά, το βρεφικό έκζεμα εξαφανίζεται μετά από μερικούς μήνες. Σε άλλα, μπορεί να εμφανίζεται και να εξαφανίζεται για κάποια χρόνια. Τα περισσότερα παιδιά ξεπερνούν το έκζεμα έως την εφηβεία.

Με τη συνεργασία της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας

49 Πανελλήνιο Παιδιατρικό Συνέδριο

http://www.e-child.gr/node/595

Κατά τη λήξη του 49 Πανελλήνιου Παιδιατρικού Συνεδρίου απαντήθηκαν οι ερωτήσεις γονέων που πήραν μέρος στην ανοιχτή έρευνα που διεξάχθηκε μέσω διαδικτύου. Ερωτήσεις και απαντήσεις που ενδιαφέρον όλους όσους έρχονται σε επαφή με παιδιά.

Ο Ρόλος του Λογοθεραπευτή στην Εκτίμηση και Αντιμετώπιση των Διαταραχών Σίτισης

Παρά της κλίνης αξιολόγηση κατάποσης

Η παρά της κλίνης αξιολόγηση κατάποσης (Π.Κ.Α.Κ.) διεκπεραιώνεται συνήθως από ειδικευμένους στις διαταραχές κατάποσης λογοθεραπευτές. Παρέχει όλες εκείνες τις ενδείξεις που θα στοιχειοθετήσουν την ύπαρξη ή μη της διαταραχής κατάποσης και παίζει σημαντικό ρόλο στη διάγνωση της διαταραχής και τη διαμόρφωση της θεραπείας. Πιο συγκεκριμένα παρέχει πληροφορίες σχετικά με το στάδιο της δυσφαγίας (στοματικό ή φαρυγγικό), την ετοιμότητα του παιδιού για εργαστηριακή εκτίμηση, και την ικανότητα του παιδιού να λάβει στοματική σίτιση.  Η παρά της κλίνης αξιολόγηση κατάποσης περιλαμβάνει ιστορικό σίτισης, έλεγχο αδρής κινητικότητας, στοματοκινητικό και αισθητηριακό έλεγχο, έλεγχο αντίδρασης στην απτική διέγερση, εκτίμηση κατάποσης, εκτίμηση επιπέδου εγρήγορσης κατά τη σίτιση, εκτίμηση συγχρονισμού αναπνοής/καταποσης/θηλασμού στα βρέφη.

Ιστορικό σίτισης

Παρέχονται πληροφορίες από τους φροντιστές αναφορικά με τις δυσκολίες σίτισης, τη συμπεριφορά του παιδιού κατά τη σίτιση, τη διάρκεια γεύματος, και τον τρόπο σίτισης. Οι πληροφορίες αυτές προσανατολίζουν τον κλινικό ως προς τη φύση της διαταραχής κατάποσης, καθώς και ως προς τις αντιλήψεις των φροντιστών σχετικά με τη διαταραχή.

Έλεγχος Αδρής Κινητικότητας

Κατά τον έλεγχο αδρής κινητικότητας πρέπει να εκτιμάται ο τόνος του παιδιού σε θέση ηρεμίας και κατά την κίνηση ενάντια στη βαρύτητα. Είναι σημαντικό να διαφοροποιηθεί εάν οι διαταραχές τόνου οφείλονται σε αναπτυξιακό έλλειμμα, σε στρες, ή σε περιβαλλοντική επίδραση (π.χ. υπερέκταση κεφαλής λόγω διασωλήνωσης). Επιπλέον, πρέπει να εκτιμάται η θέση σίτισης, καθώς αυτή μπορεί να επηρεάζει τον  αναπνευστικό μηχανισμό, τον στοματοπροσωπικό έλεγχο, τον έλεγχο κατάποσης και κεφαλής.

Στοματοκινητικός και Αισθητηριακός έλεγχος

Ο στοματοπροσωπικός έλεγχος στοχεύει στην αξιολόγηση της λειτουργικότητας του στοματοπροσωπικού μηχανισμού που εμπλέκεται στη διαδικασία της κατάποσης. Η επάρκεια της κινητικότητας (ακρίβεια, εύρος, συγχρονισμός) και της ισχύος της γλώσσας, των χειλέων, της κάτω γνάθου και της μαλακής υπερώας, καθώς επίσης η αισθητικότητα της στοματικής κοιλότητας και η αντανακλαστική δραστηριότητα, αποτελούν αντικείμενα ελέγχου κατά την στοματοπροσωπική εξέταση.

Αντιδράσεις στην Απτική Διέγερση

Η εκτίμηση της φυσιολογικής ή παθολογικής παρουσίας των στοματικών αντανακλαστικών (αναζήτησης, θηλασμού, δήξεως, βήχα, εξεμέσεως, κατάποσης) είναι ενδεικτική του επιπέδου ασφάλειας και λειτουργικότητας κατά τη σίτιση. Οι διαταραχές συμπεριφοράς στο απτικό ερέθισμα (υποευαισθησία, υπερευαισθησία) δυσχεραίνουν την ικανότητα σίτισης και οφείλονται συνήθως σε ανωριμότητα νευρικού συστήματος, νευρολογικές διαταραχές, δυσάρεστες στοματοπροσωπικές εμπειρίες, και καθυστέρηση έναρξης στοματικής σίτισης. 

      Εκτίμηση κατάποσης

Παρατηρείται η φυσιολογία της κατάποσης κατά τη χορήγηση λεπτόρρευστων, παχύρρευστων και στερεών συστάσεων. Μερικά από τα συμπτώματα που μπορούν να παρατηρηθούν κατά την Π.Κ.Α.Κ και καταδεικνύουν διαταραχή κατάποσης, συνοψίζονται στα εξής: καθυστέρηση του αντανακλαστικού της κατάποσης ή μειωμένη ανύψωση του λάρυγγα, επαναλαμβανόμενη πνευμονία, απώλεια βάρους άγνωστης αιτιολογίας, αλλαγή χροιάς φωνής μετά την κατάποση βλωμών, βήχας πριν, κατά ή μετά την κατάποση, ξηροστομία, σιελόρροια, εμφανής δυσκολία σίτισης ή αργή επεξεργασία βλωμού, διαταραχή λειτουργικότητας της γλώσσας, αύξηση αναπνευστικής προσπάθειας, άπνοια, συχνός ερευγμός, κυάνωση και ηχηρή κατάποση.

Επίπεδο εγρήγορσης κατά τη σίτιση

Το επίπεδο εγρήγορσης του παιδιού κατά τη σίτιση μπορεί να κυμαίνεται από το «βαθύ ύπνο» έως το «κλάμα». Φυσιολογικά, το παιδί μπορεί να σιτίζεται σε επίπεδο «νύστας», «μέτριας» και «ενεργητικής εγρήγορσης». Πρέπει να εκτιμώνται αλλαγές του επιπέδου εγρήγορσης πριν, μετά και κατά τη σίτιση, εάν το επίπεδο εγρήγορσης παρεμβαίνει στη λειτουργική σίτιση και αν μπορεί το παιδί μόνο ή με βοήθεια να φτάσει στο λειτουργικό για σίτιση επίπεδο εγρήγορσης.

Εκτίμηση συγχρονισμού Αναπνοής/Καταποσης/θηλασμού

Πραγματοποιείται στα βρέφη έως 6 μηνών. Εκτιμώνται οι τρεις λειτουργίες αυτόνομα αλλά και ο συγχρονισμός των λειτουργιών κατά το θρεπτικό και μη θρεπτικό θηλασμό. Συχνές διαταραχές αποτελούν ο παρατεταμένος θηλασμός με εκδήλωση άπνοιας κατά τη σίτιση, η σύντομη διάρκεια θηλαστικών κινήσεων και η αποδιοργάνωση του θηλασμού.

Θεραπευτική Διαχείριση

Η συνεργασία της διεπιστημονικής ομάδας δυσφαγίας, αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα για την επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής παρέμβασης. Ο σχεδιασμός της εξατομικευμένης θεραπευτικής προσέγγισης στηρίζεται στα αποτελέσματα μιας ολοκληρωμένης διαγνωστικής εκτίμησης, γεγονός που αποτελεί συνάρτηση πολλών παραγόντων. Με γνώμονα τη σταθεροποίηση και βελτίωση της ιατρικής κατάστασης, η ασφαλής και επαρκής σίτιση και ενυδάτωση του παιδιού, αποτελεί τον πρωταρχικό στόχο της διεπιστημονικής παρέμβασης. Ως εκ τούτου, η αρχική απόφαση που καλείται να λάβει η διεπιστημονική ομάδα, έγκειται στην επιλογή της κατάλληλης για το παιδί, διατροφικής οδού. Η ασφάλεια (βαθμός εισρόφησης και επίπεδο αναπνευστικής λειτουργίας) και η αποτελεσματικότητα (κέρδος βάρους, επάρκεια σίτισης και ενυδάτωσης) της σίτισης αποτελούν τους δύο καθοριστικούς παράγοντες για την επιλογή της διατροφικής οδού. Σε περιπτώσεις σοβαρών διαταραχών κατάποσης, όπου απαιτείται μακροπρόθεσμη θεραπευτική διαχείριση, προτείνεται η εφαρμογή μη στοματικής σίτισης. Διασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό την ασφαλή θρέψη του παιδιού, η θεραπεία στοχεύει στη βελτίωση της στοματοφαρυγγικής λειτουργίας και στην ασφαλή μετάβαση στη στοματική σίτιση.

Ο λογοθεραπευτής, σε συνεργασία με τη διεπιστημονική ομάδα, διαμορφώνει το θεραπευτικό σχεδιασμό που ανταποκρίνεται στις ανάγκες του παιδιού. Οι γνώσεις που απαιτούνται για το σχεδιασμό της εξατομικευμένης θεραπευτικής παρέμβασης αφορούν το ιατρικό ιστορικό και την παρούσα ιατρική κατάσταση, τη στοματοφαρυγγική ανατομία και φυσιολογία, και το αντιληπτικό επίπεδο του παιδιού. Παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, κατά τον σχεδιασμό και την υλοποίηση του προγράμματος αποκατάστασης της δυσφαγίας, αφορούν την ποιότητα ζωής του παιδιού και τα ηθικά ζητήματα που μπορεί να προκύψουν. Ο λογοθεραπευτής είναι υπεύθυνος να εκπαιδεύσει το παιδί και τους φροντιστές στην εφαρμογή των θεραπευτικών στρατηγικών και να τους ενημερώσει για τις επιπτώσεις, σε περίπτωση που δεν τηρηθεί το θεραπευτικό πρόγραμμα. Συνήθως στην κλινική πρακτική, ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα θεραπείας, περιλαμβάνει συνδυασμό των ακόλουθων θεραπευτικών στρατηγικών.

Τροποποίηση επιπέδου εγρήγορσης

Οι τεχνικές αυτές στοχεύουν στο βέλτιστο για σίτιση, επίπεδο εγρήγορσης του παιδιού. Αυτές περιλαμβάνουν τεχνικές αφύπνισης (μη ρυθμικά κινητικά, ακουστικά, απτικά ερεθίσματα), τεχνικές ηρεμίας (ρυθμικά, ιδιοδεκτικά, εν τω βαθει ερεθίσματα), καθώς και αλλαγές των περιβαλλοντικών παραμέτρων (θερμοκρασία, φωτισμός).

Τροποποίηση τόνου

Ο φυσιολογικός τόνος χαρακτηρίζεται από ισορροπία μεταξύ εκτεινόντων και καμπτικών μυών με συνέπεια τις διαβαθμισμένες κινήσεις και την επίτευξη της σωστής θέσης σίτισης. Για την πλειονότητα των παιδιών η σωστή τοποθέτηση κατά τη σίτιση αρκεί, αλλά κάποια χρήζουν τροποποίησης τόνου πριν από τη σίτιση. Αυτό επιτυγχάνεται με διάφορες τεχνικές, όπως οι «χειρισμοί» και οι «διευκολύνσεις».

Τροποποίηση απτικών αντιδράσεων

Σε περίπτωση υπερευαισθησίας η θεραπεία προσανατολίζεται στη μείωση των δυσάρεστων εμπειριών και στην προοδευτική εφαρμογή του ερεθίσματος. Αντίθετα, σε περίπτωση υποευαισθησίας, εφαρμόζεται ποικιλία απτικών, ηχητικών, οσφρητικών και γευστικών ερεθισμάτων.

Βελτίωση στοματοκινητικού ελέγχου

Η διαταραχή λειτουργικότητας του στοματοκινητικού μηχανισμού μπορεί να οφείλεται σε υπερτονία, υποτονία, υπαισθησία, μυϊκή ασυνεργία ή αδυναμία, και σε υπερέκταση κεφαλής. Η θεραπεία περιλαμβάνει την εφαρμογή της κατάλληλης θέσης σίτισης, ενώ στην κλινική πρακτική, ο λογοθεραπευτής εφαρμόζει μία μεγάλη ποικιλία ενεργητικών και παθητικών ασκήσεων που μπορούν να επιφέρουν σημαντική βελτίωση στις ανωτέρω διαταραχές.

Τροποποίηση χαρακτηριστικών βλωμού

Αλλαγές της θερμοκρασίας, του μεγέθους, της πυκνότητας, της γεύσης και χημικής σύστασης των βλωμού, μπορούν να εφαρμοστούν σε περίπτωση εισρόφησης, υποευαισθησίας και υπερευαισθησίας.

Τροποποίηση τρόπου χορήγησης τροφής

Αντισταθμιστικές στρατηγικές όπως, ο έλεγχος του ρυθμού σίτισης, η αλλαγή μεγέθους και σχήματος του κουταλιού και της θηλής, μπορούν να μειώσουν ή και να εξαλείψουν την εισρόφηση του βλωμού.

Τροποποίηση θέσης σίτισης

Η ιδανική θέση σίτισης επιτρέπει την ευθυγράμμιση κεφαλής, τραχήλου και κορμού, το καμπτικό πρότυπο, τη συμμετρία της ωμικής ζώνης και την κάμψη των ισχίων. Ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού, κάποιες φορές κρίνεται σκόπιμη η τροποποίηση της θέσης σίτισης και κεφαλής, προκειμένου να βελτιωθεί η αναπνευστική λειτουργία και η ασφάλεια σίτισης.

Θεραπευτική διαχείριση εισρόφησης

Η εισρόφηση βλωμού στον αεραγωγό μπορεί να εκδηλωθεί πριν, κατά ή μετά την κατάποση και αποτελεί την πιο επιβλαβή συνέπεια των διαταραχών κατάποσης. Η επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής τεχνικής για την αποφυγή της εισρόφησης γίνεται με γνώμονα την αιτιολογία της εισρόφησης.

Θεραπευτική διαχείριση μειωμένης αντοχής – κόπωσης

Η αύξηση της ροής υγρών κατά την έναρξη του γεύματος στα βρέφη, η τροποποίηση του προγράμματος σίτισης, τα συμπληρώματα διατροφής σε συνεργασία με διατροφολόγο, η αναπνευστική υποστήριξη κατά τη σίτιση, ο έλεγχο ρυθμού και οι αναπνευστικές ασκήσεις, αποτελούν τεχνικές οι οποίες μπορούν να εφαρμοστούν σε περιπτώσεις κόπωσης κατά τη σίτιση.

Ειδικές Κατηγορίες Νόσων και Παθήσεων

      Εγκεφαλική Παράλυση

Η εγκεφαλική παράλυση αποτελεί την πιο συχνή αιτία παιδιατρικής δυσφαγίας. Οι διαταραχές του στοματικού σταδίου της κατάποσης αποτελούν κοινό γνώρισμα στην ΕΠ, με κύρια ευρήματα την παραμονή αρχέγονων αντανακλαστικών και την στοματοκινητική διαταραχή. Μεγάλη είναι η συχνότητα των διαταραχών φαρυγγικού σταδίου, καθώς παρατηρείται σιωπηρή εισρόφηση σε άνω του 50% των παιδιών με ΕΠ, λόγω μειωμένης φαρυγγικής κινητικότητας και καθυστέρησης αντανακλαστικού κατάποσης. Μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε 271 παιδιά με ΕΠ κατέδειξε πως 89% των παιδιών χρειαζόταν βοήθεια κατά τη σίτιση, 56% παρουσίαζε επεισόδια πνιγμονής κατά τη σίτιση, 28% κατανάλωνε τρεις ώρες ημερησίως για σίτιση, ενώ στο 64% των παιδιών δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ εκτίμηση κατάποσης  (Sullivan et al., 2000).

      Προωρότητα

Τα νεογνά που γεννιούνται πρόωρα χαρακτηρίζονται από μειωμένο στοματοπροσωπικό μυϊκό όγκο και συντονισμό, μειωμένο έλεγχο θέσης αυχενικής μοίρας, μειωμένο συγχρονισμό θηλασμού/αναπνοής/κατάποσης, και μειωμένο επίπεδο εγρήγορσης. Συνεπώς, συχνά παρατηρούνται μεγάλης διάρκειας γεύματα, ανεπαρκής πρόσληψη τροφής, μειωμένη αντοχή, εισρόφηση, άπνοια, πτώση κορεσμού, και βραδυκαρδία κατά τη σίτιση. Τα συμπτώματα αυτά εντείνονται όταν συνυπάρχει σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας και βρογχοπνευμονική δυσπλασία. Αλλαγές στην ανάπτυξη, την ωριμότητα και την εμπειρία οδηγούν στην προοδευτική απόκτηση των δεξιοτήτων που απαιτούνται κατά τη σίτιση. Παράγοντες ετοιμότητας στοματικής σίτισης είναι η συμπλήρωση 32 εβδομάδων, η σταθερή ιατρική κατάσταση, το ρυθμικό και σταθερό πρότυπο μη-θρεπτικού θηλασμού, το ικανοποιητικό επίπεδο εγρήγορσης και η ομαλή καρδιακή και αναπνευστική λειτουργία.

Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση

Η μειωμένη λαρυγγοφαρυγγική αισθητικότητα, η αυξημένη συχνότητα σιωπηρής εισρόφησης, αναπνευστικών λοιμώξεων και άπνοιας, η άρνηση σίτισης και η αποτυχία ανάπτυξης αποτελούν τις βασικές επιπτώσεις της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης στα παιδιά. Σε περίπτωση συνύπαρξης με διαταραχές στοματοφαρυγγικού σταδίου, ο λογοθεραπευτής σε συνεργασία με τον γαστρεντερολόγο, διαμορφώνουν ένα θεραπευτικό πρόγραμμα που στοχεύει στη βελτίωση στοματοφαρυγγικής λειτουργίας και στη  μείωση της παλινδρόμησης.

Σύνδρομα

Οι κλινικές οντότητες που χαρακτηρίζονται ως σύνδρομα, συχνά περιλαμβάνουν κλινικά ευρήματα που σχετίζονται με διαταραχές κατάποσης. Στα ευρήματα αυτά περιλαμβάνονται η διαταραχή του εγκεφαλικού στελέχους, η υπερωιοφαρυγγική δυσλειτουργία, η γαστροοισοφαγική παλινρόμηση, η δυσκοιλιότητα, οι κρανιοπροσωπικές ανωμαλίες, οι περιοδοντικές διαταραχές, η μειωμένη ή αυξημένη παραγωγή σιέλου και η υποτονία. Η συνοσηρότητα συγγενούς καρδιοπάθειας σε παιδιά με σύνδρομα δυσχεραίνει τις διαταραχές κατάποσης, με συνέπεια αυξημένη συχνότητα εισροφήσεων, και μειωμένη αντοχή κατά τη σίτισης. 

Water Way Babies

Η πρώτη μας βουτιά στη νέα μας πισινούλα μας αλλά και με το πρώτο μας σωσίβιο που χάρης τη Nancy παιδάκια σαν το δικό μου μπορούν να απολαύσουν ελεύθερα τις θεραπευτικές ιδιότητες του νερού

Θα το βρείτε  http://www.waterwaybabies.com/

Βρεφικοί σπασμοί - West Syndrome

Αυτοί ήταν οι σπασμοί του Νικόλα πριν απο 6 μήνες 

http://www.youtube.com/watch?v=MJRQmyP5Yvg

Το δέντρο της ντροπής

Κοιτάζοντας μια φωτογραφία ενός απλού δέντρου μέσα σε ένα δάσος πόσες άραγε ιστορίες θα μπορούσαν να αναπηδήσουν από τα βάθη ενός κουρασμένου μυαλού; Πόσες διαμορφωμένες ιστορίες καθημερινής τρέλας θα μπορούσαν να αναγεννηθούν; Πόσες σκέψεις, πόσοι ήχοι χαράς, λύπης, απελπισίας θα μπορούσαν να δημιουργηθούν κοιτώντας απλά μια εικόνα; Πόσος πόνος και πόση απόρριψη χρειάζεται μια ψυχή για να οραματιστεί, να νοιώσει, να βιώσει τον πόνο και την χαρά;
Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις...!
Κι όμως κοιτώντας μια μέρα με μεγάλη συναισθηματική φόρτιση μια απλή φωτογραφία σε ένα περιοδικό, που έτσι απλά απεικόνιζε ένα απλό δέντρο σε ένα απλό δάσος δίχως κάτι το ιδιαίτερο, μια ολόκληρη ιστορία που εξέφραζε όλα μου τα καθημερινά βιώματα και τα καθημερινά μου πλέον συναισθήματα, παραμόρφωσαν αυτή την απλή εικόνα, την ζωντάνεψαν, της έδωσαν μοναδική κίνηση, μοναδικούς ήχους και ένα μοναδικό νόημα!
Ήταν ένα πρωινό που είχαμε επιστρέψει από την καθημερινή μας βόλτα στην παιδική χαρά της γειτονιάς και είχαμε βιώσει πάλι για άλλη μια φορά την κακία του κόσμου, τον ρατσισμό για το διαφορετικό, την αγωνία για το πότε επιτέλους θα μπορέσουμε και εμείς να γίνουμε αποδεχτοί , πότε το μυαλό της κοινωνίας μας θα είναι έτοιμο να μας δει με τα μάτια της ψυχής, να μας νοιώσει και εμάς σαν αναπόσπαστο μέλος της και θα είναι έτοιμη να κοιτάξει και πέρα από το εξωτερικό περιτύλιγμα, να δει την ομορφιά και την αρτιμέλεια της δικής μας ιδιαίτερης ψυχής!
Αναρωτιόμουνα πότε ο κόσμος θα πάψει να είναι μικρόψυχος και κακός και πότε επιτέλους θα μάθει να μας δέχεται γιαυτό που είμαστε, όπως είμαστε δίχως όρους , όταν πήρα ένα περιοδικό στα χέρια μου έτσι μηχανικά γιατί αυτό βρέθηκε μπροστά μου και ήθελα να ηρεμήσω το ανήσυχο και επαναστατημένο πνεύμα μου.
Καθώς ξεφύλλιζα ήδη μερικές σελίδες με ανούσιο περιεχόμενο ξαφνικά στην επόμενη σελίδα το βλέμμα μου καθηλώθηκε πάνω σε μια φωτογραφία ενός δέντρου σε ένα δάσος. Τότε εντελώς ξαφνικά η απλή αυτή φωτογραφία άρχισε να παραμορφώνεται στα μάτια μου, να αποκτά κίνηση αλλά και ήχους.
Παρόλο που ξαφνιάστηκα δεν ήθελα να πάρω τα μάτια μου από την μαγική πια εικόνα που ζωντάνευε μπροστά μου και αφέθηκα στο να την θαυμάζω και να παρασύρομαι μέσα της ζώντας έτσι σαν απλός θεατής το παραμύθι...

Το δέντρο όλο και μεγάλωνε, φούντωνε και γέμιζε την εικόνα.
Σε αντίθεση το δάσος όλο και μίκρυνε και μίκραιναν τα δέντρα και έχαναν τα φύλλα τους την λεβεντιά τους και σκέβρωναν οι κορμοί τους και γίνονταν όλο και πιο καχεκτικά, έως ότου στο τέλος παραμορφώθηκαν τελείως.
Κάτι σε αυτό το δέντρο μου φαινόταν τόσο οικείο, ένοιωθα όμορφα και στοργικά όταν το κοίταζα και δεν έβλεπα σε αυτό τα φύλλα και τα κλαδιά του αλλά την ψυχή του. Ήταν σαν να έβλεπα το πρόσωπο ενός αγγέλου, το πρόσωπο του παιδιού μου, ήταν όμορφο συναίσθημα σας λέω, αχ πόσο με ηρεμούσε…

Στη βάση του κορμού του άρχισαν να δημιουργούνται οι φιγούρες ανθρώπων, μικρών παιδιών με τους γονείς τους, δασκάλες, άνθρωποι της πόλης, επιστήμονες με άσπρές στολές και γάντια.
Ακούγονταν και ήχοι στο δάσος, ήχοι από τα χιλιάδες πουλάκια, τα γέλια και οι φωνές από τα παιδιά του σχολείου που είχαν πάει εκεί για εκδρομή , ήχοι από τα αυτοκίνητα που έφερναν τους επιστήμονες για την έρευνα τους στο δέντρο , αλλά και από τους άλλους ανθρώπους που κοίταζαν, (γιατί άραγε;), το πελώριο πια δέντρο που καμάρωνε για την λεβεντιά και ομορφιά του.
Όμως έτσι ξαφνικά άρχισε να παραμορφώνεται πάλι αυτή η γαλήνια εικόνα.
Σύννεφα πολλά μαζεύτηκαν πάνω από το πελώριο δέντρο, μα το υπόλοιπο δάσος εξακολουθούσε να το ραντίζει με φως ο ήλιος.
Κοιτώντας τώρα καλύτερα είδα ότι το δέντρο το κοιτούσαν οι άνθρωποι με πολύ κακία, επικράτησε πανικός και οι γονείς απομάκρυναν τα παιδιά τους κλείνοντας τους μάλιστα τα μάτια με τα χέρια για να μην βλέπουν πια το δέντρο. Οι δασκάλες απομάκρυναν γρήγορα τα παιδιά κοντά από το δέντρο και συνέχισαν την εκδρομή τους στο υπόλοιπο δάσος. Οι κάτοικοι της πόλης έφυγαν για τις δουλειές τους και οι επιστήμονες αφού πήραν τα δείγματα που ήθελαν εξαφανίστηκαν και αυτοί.
Όλοι απέφευγαν αυτό το δέντρο και προτιμούσαν τα υπόλοιπα γιατί αυτό απλά ήταν διαφορετικό, και αυτό τους τρόμαζε, τους φόβιζε, τους παραξένευε!
Ησυχία επικράτησε, ούτε τα πουλάκια ακούγονταν πια μιας και εκείνα εξαφανίστηκαν από το δέντρο και εκείνο πια έστεκε μόνο και θλιμμένο.
Ένοιωσα ένα σφίξιμο στο στομάχι μου γιατί ένοιωθα τον πόνο του την απορία του την μοναξιά του. Μου ήταν γνώριμο το συναίσθημα αυτό...
Ένα δάκρυ άρχισε να κυλά καυτό στο μάγουλό μου και σε λίγο άλλο ένα και άλλο, μαζί με έναν κόμπο που ανέβαινε στο λαιμό και ψέλλισα ένα «γιατί;».
Όμως η εικόνα πάλι παραμορφώθηκε και σκουπίζοντας τα δάκρυα μου παρατήρησα μια παιδική φιγούρα να ξεπροβάλλει από τον κορμό.
Δύο χεράκια να το αγκαλιάζουν, δύο χειλάκια να το φιλάνε και ένα χαμόγελο να του χαρίζεται απλόχερα.
Αυτή η παιδική αθώα ψυχούλα που είδε πέρα από το περιτύλιγμα, μέσα από την βιτρίνα, βαθύτερα μέσα στην καρδιά του, πιο πέρα από το σύνολο και το κατεστημένο , που ακόμη δεν γνώριζε τι πάει να πει κακία και φθόνος, του άπλωσε το χέρι, το δέχτηκε γιαυτό που ήταν και του πρόσφερε ότι πιο πολύτιμο είχε, δίχως αντάλλαγμα, την αγάπη.
Άραγε υπάρχει ελπίδα σκέφτηκα αμέσως και μέχρι να σκουπίσω ξανά το δάκρυ της χαράς πια που κύλησε αυτή τη φορά, κατάφερα να διαβάσω και την λεζάντα που έγραφε, έτσι απλά:
Το Δέντρο Της Ντροπής!!!
Μα μέσα στην καρδιά μου θα είναι για πάντα έτσι απλά :
Το Δέντρο Της Ελπίδας!!!

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους αυτούς που νοιώθουν ή είναι διαφορετικοί και το σύνολο δεν τους αποδέχεται!
Συγγραφέας
Παπασταύρου Δ. Αγγελική

Αντιεπιληπτικό των GSK και Valeant

04/11/2009

Η GlaxoSmithKline και η εταίρος της Valeant Pharmaceuticals International υπέβαλαν τόσο στον ΕΜΕΑ όσο και στον FDA αίτηση έγκρισης για το retigabine, το ερευνητικό τους φάρμακο κατά της επιληψίας.

Οι δύο εταιρείες ελπίζουν ότι το retigabine θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρόσθετη θεραπεία για την αντιμετώπιση ενήλικων ασθενών με επιληπτικές κρίσεις μερικής έναρξης. Το retigabine είναι το πρώτο φάρμακο στην κατηγορία των παραγόντων διάνοιξης των νευρωνικών διαύλων καλίου.

Η GSK και η Valeant ένωσαν τις δυνάμεις τους πέρυσι τον Αύγουστο και η Valeant έλαβε προκαταβολή 125 εκ. δολαρίων, η οποία κάλυπτε τα δικαιώματα για το retigabine, για το VRX698, μια άλλη θεραπεία κατά της επιληψίας, καθώς και άλλες ενώσεις του προγράμματος για τους παράγοντες διάνοιξης των διαύλων καλίου. Η συμφωνία θα μπορούσε να αξίζει συνολικά 820 εκατομμύρια δολάρια για τη Valeant, ανάλογα με τα ρυθμιστικά και εμπορικά ορόσημα, συν τις πρόσθετες ενδείξεις για το retigabine.

31/01/2011

Θετική γνωμοδότηση εξέδοσε η Επιτροπή Φαρμακευτικών Προϊόντων για Ανθρώπινη Χρήση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων ,

συνιστώντας την έκδοση άδειας κυκλοφορίας για το Trobalt™ (ρετιγκαμπίνη), ως συμπληρωματική θεραπεία των εστιακών επιληπτικών κρίσεων με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση σε ενήλικες με επιληψία, ηλικίας 18 ετών και άνω, ανακοίνωσαν τη Δευτέρα η GlaxoSmithKline (GSK) και η Valeant Pharmaceuticals International.
Η θεραπεία αυτή εμφανίζει σημαντικά αποτελέσματα σε μία συγκεκριμένη μορφή  επιληψίας. Πρόκειται για μορφή επιληψίας όπου η κρίση ξεκινά από μια συγκεκριμένη περιοχή, στη μια πλευρά του εγκεφάλου

Οι μαγικοί μου αριθμοί του μήνα....

133, 67, 1, -1...
Αυτοί είναι οι μαγικοί μου αριθμοί για αυτό το μήνα. Ο λόγος που είναι μαγικοί είναι γιατί ο καθένας απο αυτούς φανερώνει και ένα βήμα του μικρού Νικόλα το πρώτο μήνα του καλοκαιριού μας.

133 μέρες χωρίς σπασμούς
67% αναπηρία
1ο δόντι
-1 αντιεπιλιπτικό φάρμακο

Αλλά ας τα πάρουμε τα νέα μας ένα ένα. 'Όλο το Μάιο μειώναμε σταδιακά το Sabril με αρκετό άγχος και χαρά μιας και γνώριζα επιτέλους το μικρό μου.. Ξεκίνησε να χαμογελά και να χαχανίζει πιο έντονα, να είναι πιο δεκτικός και ήρεμος στη φυσιοθεραπεία. Βέβαια η μείωση και η διακοπή ενός φαρμάκου φέρνει και τα αρνητικά μαζί του. Ξεκίνησε να κοιμάται περισσότερο, να μη τρώει σωστά και να τρομάζει έντονα στον ύπνο του.. Ανακαλύψαμε μετά απο δική μου προτροπή οτι ο μικρός ήταν στα όρια αφυδάτωσης!!! Η παιδίατρος του νοσοκομείου δεν μας είπε πολλά αλλά ένοιωσα τόσο άχρηστη που καλύτερα να με έβριζε.. Μακριά απο παιδιά και αρρώστους, μακριά απο πολύ κόσμο και ειδικά αυτή τη περίοδο με τις απότομες αλλαγές καιρού και χωρίς να έχουμε εμβόλια!!! Οκ είπα...έτσι και αλλιώς τον έχουμε σε γυάλα!!! Για το φαγητό υπέθετα οτι ζορίζετε με τα δόντια του γι 'αυτό και σταμάτησε να τρώει αλλά επισκεφτήκαμε και ένα λογοθεραπευτή καλού και κακού!!! Με τη γνωμάτευση στα χέρια πέρασα ένα απόγευμα παρέα με το λογοθεραπευτή.. Πολύ καλός και φιλικός αλλά τίποτα το νεότερο... Έχουμε ακόμα τα αρχέγονα αντανακλαστικά μέσα στο στόμα μας όπου μαζί με την υπερτονία και τα δόντια μας επιφέρει το αποτέλεσμα της άρνησης σίτισης και ξεκινήσαμε με το φυσιοθεραπευτή μας και μαθήματα σίτισης. Μη φανταστείτε οτι μου μαθαίνει μετά απο 11 μήνες πως να ταΐσω το Νικόλα.. Καμία σχέση.. Ξεκινήσαμε ειδικές ασκήσεις για το στόμα και τα μάγουλα, αγοράσαμε ηλεκτρική οδοντόβουρτσα για να μας βοηθήσει η δόνηση για να χαλαρώσει το σαγόνι και μετά απο 1 μήνα περίπου απεργίας κουταλιού αυτή τη βδομάδα θα εισάγουμε αργά και σταθερά τη στέρεα τροφή με το κουτάλι !!!! Μακάρι να του αρέσει και να μη το χορταίνει...

Πέρα απο όλα αυτά έχουμε την ατοπική δερματίτιδα όπου μας φέρνει μια έξτρα γκρίνια και πολλά στρώματα ειδικής κρέμας πρωί και βράδυ!! Χάσαμε 50γρ ενώ θα έπρεπε να είμαστε στα +250 τουλάχιστον και πλέον κυκλοφορώ αγκαλιά με αρκετές σύριγγες νερoύ.. Όποια ευκαιρία βρω του δίνω 10 με 20 ml!!!! Ψηλώσαμε και μεγάλωσε το κεφάλι και τα μαλλιά μας αλλά το πιο κορυφαίο νέο τελικά είναι οτι βγήκε το πρώτο μας δόντι!!! Το ανακάλυψα πρώτη και βέβαια ξετίναξα τον προϋπολογισμό μας στις αγορές!!!

Και λέγονταν για προϋπολογισμό περάσαμε επιτέλους επιτροπή για τα ποσοστά αναπηρίας μας!!! Περιμέναμε 3 μήνες και η αλήθεια είναι ότι άλλα περίμενα και άλλα έγιναν.. Πήγαμε στο νοσοκομείο και ούτε να τον εξετάσουν το Νικόλα!!! Είδαν τη γνωμάτευση και σε μια βδομάδα πήραμε στα χέρια μας της απόφαση για 67% αναπηρία και με την ευχή ότι θα περάσει.. Λες και είναι κάποια ίωση και θα περάσει αλλά δεν το άνοιξα το στόμα μου, δεν έχω τη διάθεση και το κουράγιο να επαναλαμβάνομαι..

Κάναμε και το εγκεφαλογραφημά μας της προηγούμενη βδομάδα και ήταν απόλυτα φυσιολογικό οπότε ξεκίνησε και η μείωση του Depakine, του μοναδικού φαρμάκου μας. Εδώ είναι που αρχίζω τις προσευχές μιας και αν τα καταφέρουμε και περάσουμε το καλοκαίρι χωρίς σπασμούς ειλικρινά θα είναι η πρώτη πραγματική ήρεμη ανάσα που θα μπορέσω να πάρω εδώ και αρκετούς μήνες...

Εκεί που δεν φαίνεται ο Θεός..

Τι φοβερός που είναι ο κόσμος που ζούμε! Όπου στρέψεις το βλέμμα σου αντικρύζεις πόνο, αδικία, κακότητα, ένταση, αμαρτία, βία, πολέμους, δυστυχία. Γιατί άραγε? Και γιατί όλα αυτά συνυπάρχουν με φυσική ομορφιά, με απαράμιλλη καλωσύνη, με ανθρώπινο μεγαλείο? Γιατί να εναλλάσσεται το καλό με το κακό? Γιατί να διαπλέκεται η δυστηχία με την ευτυχία?

Γιατί σε μένα Θεέ μου?

Ερώτημα τόσο συχνό, τόσο βαθύ, τόσο δυνατό στην εκφορά του, τόσο δύσκολο στην απαντησή του. Ερώτημα τόσο αληθινό, τόσο ανθρώπινο, τόσο απαιτητικό, που όμως απο τη φύση του δεν αντέχει στον λόγο, δεν εκφράζεται με το στόμα, δεν μπαίνει σε λέξεις, δεν δημοσιοποείται σε ακροατήριο, πολύ δε περισσότερο, δεν επιδέχεται μονοσήμαντες απαντήσεις απο κάποιους που δήθεν γνωρίζουν προς κάποιους άλλους που σίγουρα πονούν. Ίσως είναι το κατεξοχήν θέμα για το οποίο δεν μπορεί και πρέπει να γίνονται ομιλίες. Είναι πολύ βαθύ για να έλθει στην επιφάνεια της συνειδητοποίησης. Είναι πολύ επώδυνο για να χωρέσει στον ορίζοντα των αντοχών μας. Είναι πού προσωπικό για να εντοπισθεί στο στερέωμα του δημοσίου λόγου. Ίσως αυτό το ερώτημα να πονάει πιο πολύ και απο την αιτία που το δημιουργεί. Γιατί όλοι ξέρουμε πως δεν έχει εύκολη απάντηση. Και όμως ειναι τόσο επίμονο και αληθινό.

Γιατί σε μένα, Θεέ μου? Ηχεί στα αυτιά μου αυτο το ερώτημα και αντηχεί βαθιά στη καρδιά μου. Το ερώτημα αυτό συνεχώς διατυπώνεται και απαντάται μόνο με δάκρυα, όχι με λέξεις, με αισθήματα, όχι με σκέψεις, με σιωπή, οχι με απόψεις, με συμπόνια, όχι με απαντήσεις.

Γιατί ο πόνος? γιατί η αδικία? Γιατί τα παιδάκια? Γιατί τόσο πρόωρα? Γιατί με αυτό τον τρόπο? Γιατί την απερίγραπτη χαρά της αθώας παρουσίας τους να τη διαδέχεται ο αβάσταχτος πόνος? Γιατί? Και αν είναι για το άγνωστο καλό μας, γιατί αυτο το καλό να είναι τόσο πικρό?

Γιατί σε μένα? Τί κακό έκανε? Που να ψάξω να βρώ μέσα μου την άγνωστη σε μένα αιτία? Και αν φταίω εγώ, δεν μπορώ να κάνω κάτι για να αναστρέψω τα πράγματα? Και πιός ο λόγος εξ αιτίας μου να υποφέρει αυτο το αθώο πλασματάκι? Αυτό μου φαίνεται πιο αδύνατο να το αντέξω. Κινδυνεύω να χάσω και τη λίγη πίστη μου. Τελικά ποιό το όφελος αυτής της ιστορίας? Δεν είμαι παιδί σου? δεν είσαι Θεός αγάπης? τι σχέση μπορεί να έχει η αγάπη σου με το μαρτυριό μου?

Κάποιοι μας πλησιάζουν και μας λένε οτι μας αγαπάει ο Θεός και γι'αυτό επιστρέπει τη δοκιμάσια. Αυτούς που μας παρηγορούν και απαντούν στο πόνο μας με συμβουλές και λόγια, γιατί δεν τους αγαπάει και αγαπάει μόνο εμάς? Γιατί τα δικά τους παιδιά να παίζουν αμέριμνα και να γελούν και το δικό μας να ζεί μέσα στα φάρμακα και τα νοσοκομεία? Γιατί τα παιδιά τους να διασκεδάζουν με αστέια και παιδικές αταξίες και το δικό μας να ξεγελιέται με τα ψεματάκια μας και τις χαζοελπίδες? Γιατί αυτοί να μπορουν να χτίσουν όραμα για τα παιδιά τους κι εμείς να τρέμουμε στη σκέψη του μέλλοντος και της προοπτικής τους?

Λόγια ειπωμένα απο το Μητροπολίτη Νικόλαο που ειλικρινά είναι ο καθρέφτης της ψυχής μου.

Τα αρχέγονα αντανακλαστικά του νεογέννητου: ένα δώρο από τη φύση για την προστασία του μωρού.

Το μωρό σας, αυτό το μικρούλι και ανυπεράσπιστο πλασματάκι, στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο δυνατό από όσο νομίζετε. Έχει προνοήσει γι' αυτό η φύση και το έχει προικίσει με μερικές εκπληκτικές ικανότητες.

Από την πρώτη κιόλας στιγμή είναι εξοπλισμένο με ένα γενετικά προκαθορισμένο πρόγραμμα, το οποίο θα το βοηθήσει να επιβιώσει στο καινούριο περιβάλλον. Οι πρώτες αυτές κινήσεις που κάνει, είναι άμεσα συνυφασμένες με την αυτοσυντήρηση και ονομάζονται αντανακλαστικά. Αυτά διακρίνονται στα λεγόμενα "αρχέγονα αντανακλαστικά", δηλαδή αυτά με τα οποία γεννιέται το μωρό, και σε εκείνα που εμφανίζονται αργότερα στη ζωή του.

Τα αρχέγονα αντανακλαστικά εκλείπουν ύστερα από λίγους μήνες και από ακούσιες κινήσεις αντικαθίστανται σε εκούσιες. Μέχρι όμως να αναπτυχθούν οι σωματικές και πνευματικές ικανότητες του μωρού σας, τα ενστικτώδη αντανακλαστικά είναι αυτά που δίνουν τον βαθμό της ωρίμανσής του.

Τα νεογνικά αντανακλαστικά αποτελούν δείκτες της φυσιολογικής ανάπτυξης των παιδιών και για το λόγο αυτό ελέγχονται από τον παιδίατρο έτσι ώστε να παρακολουθούν τη γενική κατάσταση του μωρού και ότι το κεντρικό νευρικό του σύστημα λειτουργεί φυσιολογικά.
Τα πιο σημαντικά αντανακλαστικά είναι τα εξής :

• Αντανακλαστικό του προσανατολισμού / θηλασμού ( sucking reflex)

Το αντανακλαστικό του προσανατολισμού είναι το πιο βασικό ένστικτο και εμφανίζεται με τη γέννηση. Αυτό βοηθά το νεογέννητο μωρό σας να βρει το στήθος σας και να θηλάσει. Αν χαϊδέψετε απαλά το μάγουλο του μωρού σας, θα γυρίσει το κεφάλι του προς την κατεύθυνση του δάκτυλου σας, θα ανοίξει το στόμα του και θα βγάλει τη γλώσσα του και θα αρχίσει να πιπιλάει. Αν αγγίξετε το μέσο του άνω χείλους του, θα δείτε ότι επίσης ανοίγει το στόμα του. Θεωρείται αντανακλαστικό προσαρμογής και επιβίωσης και αντικαθίσταται από εκούσιες κινήσεις κατά τον τρίτο μήνα της ζωής του βρέφους.

• Αντανακλαστικό λαβής / αρπαγής ( Palmar grasping reflex)
Το αντανακλαστικό αυτό εκλύεται όταν εφαρμόσουμε ένα ερέθισμα στην ανοιχτή παλάμη του βρέφους. Θα σας εντυπωσιάσει με πόση δύναμη γραπώνει το δάχτυλό σας ή κάποιο αντικείμενο. Η παλάμη του βρέφους σφίγγει ακόμα περισσότερο όταν γίνεται προσπάθεια απόσυρσης του δαχτύλου ή του αντικειμένου. Η δύναμη που εφαρμόζει το βρέφος είναι τόση, ώστε να του επιτρέπει να σηκώνει στον αέρα όλο του το σώμα.

• Το αντανακλαστικό του εναγκαλισμού ( Moro reflex)
Το αντανακλαστικό αυτό εκδηλώνεται όταν το βρέφος βρίσκεται σε ύπτια θέση και κάποιος του προκαλέσει ένα ξάφνιασμα, είτε με ακουστικό ερέθισμα, είτε με άγγιγμα της κοιλιακής χώρας απότομα, είτε δίνοντάς του την αίσθηση ότι πρόκειται να πέσει. Η κινητική απάντηση του βρέφους θα είναι να ανοίξει τα χεράκια του αστραπιαία και να τα ξανακλείσει σφιχτά σαν να θέλει να αγκαλιάσει κάποιον ή να πιαστεί από κάπου και ταυτόχρονα σφίγγει τις γροθιές του.

Είναι από τα πλέον γνωστά και χρήσιμα στην κλινική πράξη αντανακλαστικά, γιατί έχει χαρακτηριστικά τυπική εικόνα και εύκολα ανιχνεύονται παρεκκλίσεις που χρήζουν διερεύνησης. Εμφανίζεται έντονα τους τρεις πρώτους μήνες, υποχωρεί βαθμιαία και εξαφανίζεται μετά τον 6ο μήνα της ζωής του βρέφους. Χρησιμοποιείται από τους παιδίατρους ως διαγνωστικό μέσο για την ακεραιότητα του νευρικού συστήματος.

• Το πελματιαίο αντανακλαστικό ( Babinski reflex )
Το αντανακλαστικό αυτό μπορεί να το προκαλέσει κανείς αν εφαρμόσουμε ερέθισμα στο πέλμα του βρέφους με ένα λεπτό αντικείμενο ή με τον αντίχειρα. Τότε αμέσως το μωρό λυγίζει το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού του προς τα πάνω και τα υπόλοιπα τεντώνονται. Εμφανίζεται από τη γέννηση μέχρι τον 4ο μήνα και μετά αντικαθίσταται από ένα άλλο αντανακλαστικό που προκαλεί κάμψη και σύγκλιση των δαχτύλων του πέλματος (piantar reflex).

• Το αντανακλαστικό της ευλυγισίας ( Galant reflex)
Το αντανακλαστικό αυτό θα το έχετε ίσως ήδη παρατηρήσει κάνοντας μασάζ στο μωρό σας. Καθώς βρίσκεται ξαπλωμένο μπρούμυτα και το χαϊδέψετε κατά μήκος της πλάτης παράλληλα στη σπονδυλική στήλη, αυτό διπλώνεται από την πλευρά που το χαϊδέψατε. Τις περισσότερες φορές εξαφανίζεται μετά από έξι μήνες.

• Το αντανακλαστικό του βαδίσματος
Εάν πιάσετε το νεογέννητο προσεκτικά από τις μασχάλες και το φέρετε κοντά σε μία επίπεδη επιφάνεια μέχρι να την αγγίξει με το ένα του πόδι, τότε σηκώνει το ποδαράκι του προς τα πάνω και κάνει ένα βήμα μπροστά σαν να θέλει να περπατήσει. Το αντανακλαστικό αυτό της βάδισης δεν εμφανίζεται σε όλα τα παιδιά και δεν εξαρτάται από αυτό πόσο γρήγορα θα περπατήσει το παιδί σας. Εξαφανίζεται σε τρεις με έξι εβδομάδες

Πατρώνη Λάουρα
Λογοθεραπεύτρια

Ποια στάδια παιρνούν οι γονείς μπροστά σε μια διάγνωση ιδαιτερότητας του παιδιού τους;

Οι προσδοκίες που γεννά ο ερχομός ενός παιδιού για τους γονείς αλλά και για το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον αποτελούν κυρίαρχες κινήτηριες δυνάμεις. Οι γονείς στο διάστημα της εγκυμοσύνης σχεδιάζουν τη ζωή τους μαζί του και προσπαθούν να ετοιμαστούν για την νέα αλλαγή. Ετοιμάζονται για μια πλούσια οικογενειακή και κοινωνική ζωή. Η ανατροπή όμως είναι πάντα απρόβλεπτη και ζητά απο τους γονείς να διαχειριστούν μια εικόνα για τη ζωή τους που ποτέ δεν περίμεναν.

Σε ένα μετεκπαιδευτικό σεμινάριο που συμμετείχαμε ειδικοί και θεραπευτές απο όλη την Ελλάδα πήραμε μέρος σε μια πολύ ενδιαφέρουσα βιωματική άσκηση. Ζήτησαν απο τους παρευρισκόμενους να γράψουμε σε ένα χαρτί τα χαρακτηριστικά που θα θέλαμε να έχει το παιδί μας. Όσοι απο τους συμμετέχοντες είχαν ήδη παιδί και ήταν γονείς ,τους ζητήθηκε να "ξεχάσουν" τα δικά τους παιδιά και να γυρίσουν πίσω στο χρόνο για να θυμηθούν την εικόνα του παιδιού που επιθυμούσαν. Στη συνέχεια διαβάσαμε όλοι αυτά που είχαμε σημειώσει. Ήταν κατεβατά απο υπέροχα χαρακτηριστικά και προτερήματα: έξυπνο, όμορφο, με προσωπικότητα, αθλητής, καλός μαθητής, δίκαιο, ήρωας, τίμιο, γλυκό, τρυφερό, ανεξάρτητο. Πουθενά, σε κανένα σημείωμα δεν γράφτηκε: δυσλεξία, μαθησιακές δυσκολίες, εγκεφαλική παράλυση, αυτισμός, επιληψία, νοητική καθυστέρηση, σύνδρομο Down. Αυτό ήταν το "φανταστικό" μας παιδί.

Η δοκιμασία συνεχίστηκε. Μεταφερόμαστε στο χρόνο και το παιδί μας τελικά έρχεται στη ζωή. Μας ανακοινώνουν όμως παράλληλα ότι αντιμετωπίζει και κάποιο πρόβλημα. Τότε μας ζητήθηκε να αναγνωρίσουμε και να σημειώσουμε τα συναισθήματα που μας προκάλεσε αυτή η ανακοίνωση. Γράφτηκαν για άλλη μια φορά κατεβατά απο λέξεις που δήλωναν συναισθήματα όπως: λύπη, φόβος, απελπισία, αδικία, γιατί σε μένα, άρνηση, δυστυχία, κλειστοφοβία, πίεση, άγχος. Αυτό θα ήταν το "πραγματικό" μας παιδί.

Όταν σε έναν γονιό ανακοινώνεται ότι το παιδί του έχει διαγνωστεί με κάποια "μειονεξία" αυτό που ζητάμε στη ουσία είναι να "σκοτώσει" το φανταστικό του παιδί για να αποδεχτεί το πραγματικό του παιδί. Είναι μια επίπονη και δύσκολη διεργασία και χρειάζεται χρόνο για να ολοκληρωθεί. Είναι ένας ολόκληρος κύκλος συναισθημάτων, απραξίας και άρνησης για να καταλήξει σε αποδοχή και ενεργοποίηση.

Τα στάδια που περνα ένα γονιός στο άκουσμα μιας τέτοιας διάγνωσης είναι:

Στάδιο του "σοκ": ο γονιός αιφνιδιάζεται, δεν πιστεύει συνήθως τη πρώτη διάγνωση, του προκαλείται μεγάλη δυσπιστία και άρνηση.

Στάδιο συναισθηματικής φόρτισης: τον κατακλύζουν συναισθήματα όπως είναι η λύπη, ο φόβος, η απελπισία και κυρίως ο πανικός για το μέλλον και την έκβαση της κατάστασης. Η θλίψη και το άγχος είναι τα κυριάρχα χαρακτηριστικά.

Στάδιο ρεαλιστικής αντιμετώπισης: εδώ ο γονιός αποδέχεται την κατάσταση και επιθυμεί να ενημερωθεί για να δει ποιες εναλακτικές λύσεις υπάρχουν για την περίπτωση του παιδιού του. Χρειάζεται έγκυρες πληροφορίες για την σωστή αντιμετώπιση του προβλήματος.

Στάδιο ενεργοποίησης: σε αυτό το στάδιο ο γονιός ενεργοποιείται για να ζητήσει βοήθεια και παίρνει πρωτοβουλία για να προγραμματίσει τις επόμενες κινήσεις και το μέλλον.

Τα στάδια αυτά δεν είναι απόλυτα καθορισμένα στα όρια τους. Κάποιοι γονείς βρίσκονται κάπου ανάμεσα και τους είναι δύσκολο να ξεπεράσουν το ένα για να περάσουν στο επόμενο. Πολλές φορές αποδεικνύεται ότι η μετάβαση στα στάδια δεν είναι σταθερή και η συναισθηματική κατάσταση είναι ρευστή. Θα έρθουν αντιμέτωποι με το πρόβλημα σε διάφορες στιγμές στη ζωή του παιδιού τους, όπως είναι: η εισαγωγή στην εγγράμματη παιδεία, η κοινωνική ενσωμάτωση, η επαγγελματική αποκατάσταση, η οικονομική ανεξαρτησία. Σε αυτές τις περιόδους θα χρειαστεί να πάρουν εκ νέου αποφάσεις και να ταραχτεί η οικογενειακή ισορροπία.

Ένας παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει τις οικογένειες αυτές σε καθυστέρηση και άρνηση της αντιμετώπισης του προβλήματος είναι το συναίσθημα της ντροπής και της απαξίωσης. Η σύγκριση του δικού τους παιδιού με τα άλλα παιδιά είτε στο οικογενειακό περιβάλλον είτε στο ευρύτερο κοινωνικό είναι μια διαδικασία συστυχώς αναπόφευκτη. Είναι όμως επικίνδυνη και ανασταλτική για τη ψυχική υγεία των γονιών και του ίδιου του παιδιού. Η ντροπή οδηγεί σε εγκλωβισμό και καθήλωση σε έναν μικρόκοσμο που δεν βοηθάει κανένα μέλος της οικογένειας να εξελιχθεί. Η κάθε οικογένεια είναι ξεχωριστή. Για αυτό είναι απαραίτητο να υπάρχει στήριξη και να αναζητήσουν βοήθεια, αναγνωρίζοντας το πρόβλημα και αναζητώντας λύσεις.

Οι ειδικοί μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο στην αλλαγή της στάσης που έχουν οι γονείς απέναντι στο πρόβλημα. Αυτοί γνωρίζουν και μπορούν να διακρίνουν την ψυχολογική κατάσταση των γονιών και σύμφωνα με αυτή να κατευθύνουν ανάλογα. Η άρτια ενημέρωση, η προσφορά εναλλακτικών λύσεων για το πρόβλημα και η συμβουλευτική καθοδήγηση αποτελούν σημαντικά εφόδια. Η σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στον ειδικό και τον γονέα θα βοηθήσει να δομηθεί και να πραγματοποιηθεί το σωστό πρόγραμμα δράσης για την αντιμετώπιση της κατάστασης.

"There is nothing more thrilling in this world I think, than having a child that is yours, and yet is mysteriously a stranger." ~ Agatha Christie

Άσπα Μητρακάκη
Ειδική Παιδαγωγός - Κοινωνική Ανθρωπολόγος
ειδικευμένη στην αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολίων/δυσλεξίας

Πηγές για τα στάδια: ημερίδα: «Η Μέριμνα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες», πραγματοποιήθηκε στο Νομαρχιακό Μέγαρο Αιτωλοακαρνανίας, στο Μεσολόγγι στις 24 Μαΐου 2008, Βασίλειος Κ. Σταμάτης

Ketocal... το μαγικό γάλα μας

KetoCal


A nutritionally complete, powdered product, which can be used to administer the classical (4:1) Ketogenic diet for children over 1 year of age.

Main Features

• Nutritionally complete
• 4:1 Ratio
• Convenient one step preparation with a non-modular approach
• Nutrient dense for children with low energy requirements
• Osmolality: 197 mOsm/kg
• Energy distribution:

  	Fat	90%
  	LCT	100%
  	Carbohydrate	1.60 %
  	Protein	8.40 %

  Indications
  • Intractable epilepsy.

  
  

  Directions for Preparation and Use

  • Intake to be determined by a medical professional and is dependent on the age, body weight and medical condition of the patient.
    For oral or tube feeding:
    
    1. Measure the required amount of warm water into a container that seals with a screw top lid. To completely dissolve the powder, the water must be at a temperature of 113-122°F.
    2. Add the prescribed amount of KetoCal to the water.
    3. Cover and shake until the powder has dissolved.
    4. Once prepared, the formula should be stored in a refrigerator and kept no longer than 24 hours. KetoCal can be kept at room temperature for a maximum of 4 hours.
    5. Shake or stir immediately before serving. For oral feeding, KetoCal is best served chilled.
    To obtain the recommended dilution of 4 mL of water to 1 g of powder, mix the following amounts of water and powder:

  Water	Powder	Final Volume	kcal/mL
  80 mL	20 g	100 mL	1.44
  400 mL	100 g	500 mL	1.44
  800 mL	200 g	1000 mL	1.44

  A gram scale is necessary for proper preparation of formula.

  
  

  Precaution

  • Use only under strict medical supervision. Not for parenteral use. Not suitable for children under one year of age.

  
  

  ---

  Storage

  • Store unopened can at room temperature. Once opened, reseal can and store in a cool, dry place (not in a refrigerator) and use within one month.

  
  

  ---

  Nutrients

  Nutrients	Per 100 g Powder	Per 100 mL *
  Calories	720	144
  Protein, g	15	3
  Carbohydrate, g	3	0.6
  Fat, g	72	14.4

  
  

  Vitamins	Per 100 g Powder	Per 100 mL *
  Vitamin A, IU (mcg)	1265 (380)	253 (76)
  Vitamin D3, IU (mcg)	208 (5.2)	41.6 (1)
  Vitamin E, IU (mg)	11 (7.4)	2.2 (1.5)
  Vitamin K, mcg	40	8
  Thiamine, mg	0.64	0.13
  Riboflavin, mg	0.64	0.13
  Vitamin B6, mg	0.64	0.13
  Vitamin B12, mcg	1.3	0.26
  Niacin, mg	7.5	1.5
  Folic Acid, mcg	190	38
  Pantothenic Acid, mg	2.6	0.52
  Biotin, mcg	12.5	2.5
  Vitamin C, mg	60	12
  Choline, mg	480	96
  Inositol, mg	135	27

  
  

  Minerals	Per 100g Powder	Per 100 mL *
  Calcium, mg	800	160
  Phosphorus, mg	650	130
  Magnesium, mg	110	22
  Iron, mg	11	2.2
  Zinc, mg	5.8	1.2
  Manganese, mg	1.6	0.32
  Copper, mcg	600	120
  Iodine, mcg	82	16.4
  Molybdenum, mcg	26	5.2
  Chromium, mcg	19	3.8
  Selenium, mcg	34	6.8
  Sodium, mg	300	60
  Potassium, mg	1080	216
  Chloride, mg	500	100

  *Recommended dilution of 4 mL of water to 1 g powder

  
  

  ---

  Ingredients

  Hydrogenated Soybean Oil, Dry Whole Milk, Refined Soybean Oil, Soy Lecithin, Corn Syrup Solids, Tripotassium Citrate, Tricalcium Citrate, Potassium Chloride, Tricalcium Phosphate, Choline Bitartrate, Magnesium Hydrogen Phosphate, Calcium Phosphate, Magenesium Acetate, Trisodium Citrate, M-Inositol, L-Isoleucine, L-Tryptophan, Artificial Flavor (Ethyl Vanillin), L-Ascorbic Acid, Ferrous Sulfate, Artificial Sweetener (Aspartame), L-Carnitine, Taurine, Zinc Sulfate, DL-Alpha Tocopheryl Acetate, Nicotinamide, Magnesium Sulfate, Calcium-D-Pantothenate, Copper Sulfate, Artificial Color (Beta Carotene), Thiamin Hydrochloride, Pyridoxine Hydrochloride, Riboflavin, Vitamin A Acetate, Folic Acid, Chromium Sulfate, Potassium Iodide, Sodium Molybdate, Sodium Hydrogen Selenite, Phylloquinone, D-Biotin, Vitamin D₃, Cyanocobalamin.