Ποτέ δεν φανταζόμουν οτι θα ερχόταν αυτή η μέρα και όμως ήρθε και θα περάσει και μακάρι να μπορέσω να μετρήσω αρκετά μηδενικά πίσω απο αυτό το 9ακι ..
Μέρες άγχους, υπομονής, επιμονής.. μέρες μαύρες, γεμάτες απελπισία και μέρες ολόλευκες μόνο με χαμόγελα και τραγούδια... Μέρες περάσανε και μέρες που θα έρθουν, μα ποτέ δεν θα είναι ίδιες με τις προηγούμενες... Κάποτε μετρούσα τις μέρες για να τελειώσει το σχολείο και να φύγουμε διακοπές με τους γονείς μου.. Πλέον μετράμε μέρες μακριά απο έναν εφιάλτη που ζήσαμε...
Σ'ευχαριστώ για το θαύμα που με αξίωσες να ζήσω...
Μέρες άγχους, υπομονής, επιμονής.. μέρες μαύρες, γεμάτες απελπισία και μέρες ολόλευκες μόνο με χαμόγελα και τραγούδια... Μέρες περάσανε και μέρες που θα έρθουν, μα ποτέ δεν θα είναι ίδιες με τις προηγούμενες... Κάποτε μετρούσα τις μέρες για να τελειώσει το σχολείο και να φύγουμε διακοπές με τους γονείς μου.. Πλέον μετράμε μέρες μακριά απο έναν εφιάλτη που ζήσαμε...
Σ'ευχαριστώ για το θαύμα που με αξίωσες να ζήσω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου